ಸ್ವಾರ್ಥದ ಭೂತ ದ್ವೇಷದ ಕತ್ತಿ ಸೆಳೆದಿತ್ತು
ಕಂಡ ಕಂಡವರ ಗುಂಡಿಗೆಯ ಬಗೆದಿತ್ತು||
ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮದಿರಿಲ್ಲ ಅಣ್ಣ ತಮ್ಮದಿರಿಲ್ಲ
ಗಂಡ ಹೆಂಡತಿಯಿಲ್ಲ ಮಕ್ಕಳು ಮರಿಯಿಲ್ಲ
ಯಾರನೂ ಉಳಿಸಿಲ್ಲ, ಬೇಡಿದರೂ ಬಿಡಲಿಲ್ಲ||
ನಗುವು ಬಂದೀತೆಂದು ಹಲ್ಲ ಮುರಿದಿತ್ತು
ಓಡಿ ಹೋದಾರೆಂದು ಕಾಲ ತುಂಡರಿಸಿತ್ತು.
ಬೇಡವೆಂದವರ ಕೈಯನೇ ಕಡಿದಿತ್ತು||
ಕೈಚೆಲ್ಲಿ ಕುಳಿತವರ ಬೆದರಿ ಬೆಂಡಾದವರ
ಗಂಟಲನೆ ಸೀಳಿ ಗಹಗಹಿಸಿ ನಕ್ಕಿತ್ತು||
ಸಾಕ್ಷಿಯಾದವರ ನಾಲಗೆಯ ನುಂಗಿತ್ತು
ನೊಂದು ಬೆಂದ ಅತೃಪ್ತ ಆತ್ಮಗಳುತಿರುಗಿ ಬೀಳುವ ವೇಳೆ ಕಾಲ ಮಿಂಚಿತ್ತು||
-ಕ.ವೆಂ.ನಾಗರಾಜ್
[ಚಿತ್ರ: ಅಂತರ್ಜಾಲದಿಂದ ಹೆಕ್ಕಿದ್ದು.]
21-04-2013ರ 'ಜನಮಿತ್ರ' ಪತ್ರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾಗಿದೆ.
21-04-2013ರ 'ಜನಮಿತ್ರ' ಪತ್ರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾಗಿದೆ.
nice n a realistic poem....doddappa
ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರಅಳಿಸಿಥ್ಯಾಂಕ್ಯು, ಪುಟ್ಟ.
ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರಅಳಿಸಿಸಂಪದಿಗರ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗಳು:
ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರಅಳಿಸಿhttp://sampada.net/article/25562
ಕೌಶಿಕ
ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರಅಳಿಸಿ24MAY2010 11:51
ಚನ್ನಾಗಿದೆ... ಅದೇನೊ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ... ನಿಮ್ಮೀ ಸಾಲುಗಳನ್ನು ನೋಡಿದ ಕೂಡಲೆ "ಕುರುಡು ಕಾಂಚಾಣ ಕುಣಿಯುತಲಿತ್ತು, ಕಾಲಿಗೆ ಬಿದ್ದೋರ ತುಳಿಯುತಲಿತ್ತು' ನೆನಪಾಯಿತು...
ಮಾಲತಿ
24MAY2010 12:15
ಆ ಸ್ವಾರ್ಥಕ್ಕೆ ತಲೆಬಾಗಲೆ ಬೇಕೆನೊ ದಾರಿಯಿಲ್ಲದೆ...
Ksraghavendranavada
24MAY2010 12:18
ಉತ್ತಮ ವಾಸ್ತವಿಕ ಚಿತ್ರಣವುಳ್ಳ ಕವನ ಕವಿನಾಗರಾಜರೇ,
ನಮನಗಳು.
ಇದಕ್ಕೆ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ಸೇರಿಸಿ ಅನುಚಿತ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ? ಇಲ್ಲಿ ಕ್ಲಿಕ್ ಮಾಡಿ
ತೇಜಸ್ವಿ
24MAY2010 7:16
ನಾಗರಾಜ್ರವರೇ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ ನಿಮ್ಮ ಕವನ.
ವೆ೦ಕಟೇಶಮೂರ್ತಿ. ವಿ.ಎಸ್.
25MAY2010 3:30
ನಾಗರಾಜ್ರವರೇ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ.
ನನ್ನಿ
ಬೆಳ್ಳಾಲ ಗೋಪೀನಾಥ ರಾವ್
25MAY2010 8:03
ಕವಿಗಳೇ
ಏನ್ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಬರ್ದ್ರಿ ಸಾರ್
ಉತ್ತಮ ಕವಿತೆ
ಧನ್ಯವಾದಗಳು